I .
(Sust.).
azpiadiera-1.1
1.
(G-goi ap. JMB At
),
emakizun (G-azp)
Obligación de pago; impuesto. "Deuda, obligación de dar" JMB At. "Emakizun andiak datoz datorren urterako, desembolsos, contribuciones" (G-azp).
Erregek aurrera eziñ ifiñiko du bere naiustez talkidarik edo emankizunik oi bezela.
EConst 61.
Ark ari andia, onek txikiro gizena, [...], nor nolako emankizunaren azpian arkitzen zan, gisa berperean bear zeban erantzun utsaldiarik bage.
Izt C 241.
azpiadiera-1.2
2.
(Con compl. directo aplicado a eman
).
Obligación de pagar.
Eta alaere, etxerako denboran etzuten danboliñari dirurik emankizunik.
Izt D 4.
[Gaztañak] ez eobearrik dauka, ez laka emankizunik.
Izt C 150.
azpiadiera-1.2.1
Obligación de cumplir.
Uste dot ezdala promes balijokua ta ezdaguala kobru emonkizunik.
fB Olg 108.
azpiadiera-1.3
3.
Entrega.
Ziur naun erio ostean ere biok alkarrekin egon gaitezen irabazia dula bere biziaren emankizunarekin.
Etxde JJ 278.
azpiadiera-1.4
4.
Representación (teatral), emisión (de radio, televisión).
Berdin solastatu dira bai [...] Biarritzeko radioaz eta eskuarazko emankizunez. Herr 26-10-1961, 3. Antzokia herriko plazan eraikitzen zuten taulaz, emankizunak iraunen zuen denborako. Lf in Casve SGrazi 9. En DFrec hay 19 ejs. de esta acepción.
II .
(Adj.).
azpiadiera-2.1
(H),
emokizun (H).
Que está por dar.
"Qui est à donner, qui doit un peu l'être"
H.
Oh, emateko baleude eman ditugun zenbait oinkada, emankizun geldituko lirake noski!
Lojendio Egan
1956 (2), 56.