1.
(VP; -aduLcc),
enbrazatu,
enbrasatu (VocBN, Gèze). Estorbar, embarazar; molestar.
"Incomodar"VP 43r.
Exerzizioa eta zorra enbarazatu edo eragotzi daikeanik. OA 77.
Pilatos, itzultzearéki présoa bere gogoarén bórtxaz, aurkityuzé enbarazaturík kausagártan berriró. LEJMSB 50.
Hanbatez da [sare] hartan bera gehiago enbrazatzen. Gy 52.
sense-2
2.enbarrasatu. Implicarse, meterse.
Nihor Jainkoaren milizian arrolatu geroztik, ez da enbarrasatzen munduko egitekoetan, hautetsi duenaren gogarako izateagatik. "
Implicat se"
.He2 Tim 2, 4 (Dv poxeluan sartzen
).
sense-3
3.Preocuparse. Pentsaketa hortaz burua hartua / Gure giza dago net enbrazatua. "Embarrassant"
.Gy 13.
Zertaz hiz hi enbrazatzen?(BN-mix). AEY IV 40.