(
BN-lab ap. A
).
Agotar(se), gastar(se), extinguir(se).
"1.º mermar, reducirse de volumen y de abundancia. Mahasti hau betea zen, bainan endurtu da. 2.º debilitarse, desfallecer. Gizon hori endurtzen ari da
"
A.
Tokiaren gainean ari dira endurtzen bai azalez bai mamiz, holakorik erran baditake harriaz mintzatuz. JE Ber 42. Betroinak oraino ere han [Dakarren] gelditu dira, nahiz, azken aste huntan, atuna bet-betan endurtu den. Herr 14-3-1957, 4. Dana aldi aundiak endurtu (mermar, debilitar, etc.) daroa. Zait Sof II 36. Zer erhokeria, holako diruketa endurtzea batere beharrik gabe, urgulu zoro baten galkatzeko! SoEg Herr 15-1-1959, 1. Bainan ez dira ohartzen, laboraria ari dela baztertzen, eta endurtzera doala ogi eta esne ekar-arazleen arraza. SoEg Herr 1-10-1959, 2.
Batzuetan ikusten dira holako [andere lakrikun] batzu krokailduak, leixtafin gerri mehe batekin, begitarte-orrazea endurtua.
Etcheb MGaric 154.
azpiadiera-1.1
Destruir.
Heltzen balira girixtinoen ikastegien endurtzerat, zer balentria!
SoEg Herr
1012-1959, 1.