erregetu
(c. sg. A; SP, Lar DVC 224, Dv),
regetu.
Hacer(se) rey.
"Llegar a ser rey"
A.
Gu gabe regetu zarete.
"Vous êtes faits rois sans nous"
.
Lç 1 Cor 4, 8.
Errege Saulez, erregetu berrian, mintzo ziren iende batzuk gaizki.
Ax 312 (V 207).
Urthe batetako haurra zen Saul erregetu zenean.
Ib. 184 (V 125).
Yakin zuenean Zambrik bere burua erregetu zuela [...].
Lg I 347.
Adonias, Dabiden bizitzan ere erregetu naiean ibilli zanak.
Lard 208.
Erregetu da Jauna, lurra bozkarioz jauz bedi.
Dv Ps 96, 1.
Deus etzuen nahi lurrean. Erregetu nahi bazuten, ihesi zioan.
Hb Egia 53.
Dabid erregeak erregetu aintzinean bezala.
Barb Sup 181.
Españako erregearen irudi bat erregetu berrian.
Anab Usauri 32.
v. tbn. Egiat 275. Añ MisE 167. VMg 73. Hb Esk 52. Zerb IxtS 56. Lf in Zait Plat XVI.