errekonozitu
1.
(-idu Lcc),
rekonozitu.
Reconocer.
Berea debana rekonozitu nai bage.
OA 162.
Ala nola errekonozitzen ta ausnártzen amentto bat edo berze.
LE BOEanm
571.
Paperak orain dira / errekonozitu, / Don Nikolas Soraluzek / billatuak ditu.
Ud 84.
Rekonozitu egin biarko / deskuidatuba banago.
Ib. 67.
2.
Hacer un reconocimiento médico.
Sartu zan geixo bat medikuaren konsulta-lekuan. Errekonozidu dau ta esatetza: aspaldi al zabiz geixorik?
SM Zirik 102 (v. tbn. 56).