Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
Significativo, expresivo; elocuente, locuaz.
v. esanguratsu.
Eztira beñere iñoren itzak izan añ garbiak, añ biguñak eta añ esankorrak.
(1898).
Ag Serm 423.
Neskatx batek baño geiagok egiten zion agur bizia, abegi esankorra [Joseri]
.
Ag G 138.
Biotza ibilliko zitzaion izketan, osoro esankor; mingaña, lotsariak lotuko zion.
Ib. 160.
Eztute besterik esan. Berroetaren jarkera da oparo esankor.
Ag EEs
1917, 214.