1.eskeingai (A),
eskeinigai. Víctima (de un sacrificio).Azkue cita incorrectamente a Uriarte (eskeingai por eskeñi gai que aparece en éste). Ona emen, esan zuen, sua eta egurra: non da eskeñi gaia?UrGen 22, 7 (Dv bitima, Ker erre-oparitarako bildotsa, Bibl erre-oparirako bildotsa).