eskuhaga
(V-gip, G, L-sar, BN, S),
eskoaga (V-gip)
Ref.:
A;
Iz
ArOñ
(eskuagia, esko-aga);
ZestErret
.
"Palanca de madera con que se levantan las piedras"
A.
"
Esku-haga, egurrezko makila edo pieza zuzena, luzea eta mehea, eskuz erabil daitekeena"
ZestErret.
Jaurtigitzen du eskuaga Paulok baño bi oiñ arontzago.
Ag EEs
1917, 210.
Lan hortarako behar diren tresnen itxura hartzen du: eskuagak, gorrikiak, e.a.
Mde Pr 335.
Izarlari zarrok pirringilak, esku-agak, ardatzak eta gurpilak ikusten zituzten izarren artean.
Zait Plat 71.