eskuaira
1.
(
Dv,
A),
eskuaire,
eskuaide (
Foix),
eskoaire,
eskairu (
A DBols),
eskaira (
SP).
Escuadra.
"Norma, équerre"
Dv.
"Un rebote y una escoaire"
(Salazar).
LexHNav
II 93.
"Équerre"
Foix.
v. eskuadra
(2).
Zurginak eskuaira hedatzen du.
Dv Is 44, 13.
Erregla bat esku batez eta eskuairea bertze eskiaz.
Elsb Fram 174.
"
Eskuaide (S), angle droit"
Arch UFH (tal vez deducido de eskuairan
).
2.
"Équarrissage de la pierre"
Dv.
3.
eskuaire. (Uso adv.).
A escuadra, perpendicularmente.
Buru buruan [mahaina] , bertzearekin erdiz erdi eskuiare.
Lander RIEV
1912, 555.
ESKUAIRAN.
A escuadra, perpendicularmente. "D'aplomb, esküairian" Foix. v. ESKUADRAN.
Esku-airan dituelarik sahetsak.
Prop 1906, 186.
Buru buruan zen, haurren mahiekin trebeska eta esku-airean ezarria, erakasleen mahi nausia.
Larre ArtzainE 147.
Mauleko karrika nagusiaren buru hartan, zubia eskuairean.
Ib. 140.
ESKUAIRAZ.
A escuadra, en ángulo recto.
Eskairuz nahiz sasi-eskairuz jarriak eta azpikeriz luzatuak eta makotuak diren lan-gaietarainoko guziei.
MEIG IX 128.
(en colab. con NEtx)