hetika
1.
(Añ, H (L, BN, S), VocB.(etik)),
hektika.
Tisis.
Hetika daritzan eritasun bat, zein egiten baita sukharra denbora luzeaz eta aphur bana hezurretan barrena sartzeaz.
Ax 95 (V 65).
Zeren haztura gaitz baita erremediatzeko, hala nola baita hektika.
ES 182.
Sukhar hektikaren kontua.
Ib. 180.
Deábruak kutsatzen gaitu arimarén perlesía ta ektika miserablegóntas.
LE ( in
BOEanm 560
).
Emágun dagóla arimabát éri [...] kodiziarén ethikas.
LE Urt (ms.) 102v (en la ed. de 1846, 289 etikaz
).
Etikazko sukar edo kalenturarekin dagoan eria.
Gco II 70.
Etikan (tisico) jartzen diran 100 personetatik, 90 edaria dala ta eztala jartzen direla.
Ayerb EEs
1916, 32.
Hetika.
JE Med 107 (tít.).
2.
(Vc, Gc, AN-5vill, L-ain ap. A; H (L, BN, S)).Tísico.
"
Hetika galdua da, il est phtisique achevé (perdu)"
H.
v. hetiko.
Ama hetiken haurrak.
JE Med 115.