(
V-m, B ap. A
),
etiku (
Añ,
VocB
).
Tísico.
v. hetika
(2).
Hala ordinariozki eritasun harekin [hektikarekin] hiltzen ohi dira hetikoak.
ES 181.
Izango nas arima etiku argal bat legez.
Añ
LoraS
154.
Etiku dagozanak.
Ib. 47.
(Empleado como insulto).
Hetiko madarikatu gizontto hari.
Zub 106.