1. (Aizk, H (ezerr-), BeraLzM), izereztasun (Precedido de gen.). Insignificancia, vanidad, inutilidad. Aparece con frecuencia opuesto a handitasun 'grandeza'. "Nonada; inutilidad o ningún valor de alguna cosa. Es lo mismo que ezdeustasuna" Aizk app., que cita a Añ. "Incapacité pour quoi que ce soit" H. v. ezerez (I, 3). Tr. Documentado en autores meridionales del s. XIX y comienzos del XX.
Gogora ekartzu [...] zure ezereztasun billau prestueza eta Jangoikoaren izate miragarria. Añ EL1 14. Munduko gauzen ezereztasuna eta banidadea. Gco I 449. Baña anditasun onek berak arrotu eta ipiñi zuen amiltegi pikoan, eta bere ezereztasuna agertu zan. Lard 276. Irakurgai au bukatzen da gizonaren ezereztasun danak eta aunditasun guziak bukatzen diran tokian [illerrian] . Otag EE 1881b, 113. Nik ezagutzen dedalako nere ezereztasuna. Ag Serm 218 (ib. 75 izer-). Munduko gauzaren ezerestasuna ta ustasuna ikusteko. Kortazar Serm 271. Zure aunditasunaren aurrean nere ezereztasuna ezaguturik. ArgiDL 45s. Aitor, bere ezereztasunean amets guzi guzien aurzain ta seaska-eragile izan dadin. A Y 1934, 15.
v. tbn. AJauregi EE 1885b, 253. Arzac EE 1883a, 232. Itz Azald 128.

2. Vanidad, cosa vana. v. ezerezkeria.
Desprezijauko dituguz munduko ezereztasunak, imiñteko gogo guztija betiko ondasunetan. JJMg BasEsc (ed. 1845) 83s (ed. 1816, 70 erokerijaak ).

3. "Pobreza. Ezereztasunagaz eiñ zittuan ezteguak, bizi izateko, ezer ez eta dana baleu letz (2 Cor 6, 10)" Etxba Eib.