ezkatatu
1.
(Lar, Añ, Dv).
Desescamar.
"Escamar"
Lar, Añ.
2.
(H),
eskatatu. (Part. en función de adj.).
Cubierto de escamas.
Arraiak ezkatatuak jaiotzen dira, ta animaliak beren soñekoarekin; gu gara, gu bakarrik larru gorrian [...] jaiotzen garanak.
Mb OtGai I 12.
Kobrezko kaska bat zuen buruan, eta gerruntze eskatatu bat soinean.
Dv 1 Reg 17, 5 (Ol, Ker ezkatazko, BiblE ezkamadun
).