ezpatadun
(V-gip ap. Etxba Eib
; Urt I 11, Dv).
(El) que lleva una espada.
"
Ezpatadunak, los militares"
Etxba Eib.
Ezpatadunak eta oialsaltzalleak ezeben ezer esan gura itxasgizona aserratu etzediñ.
Ag Kr 97s.
Ezpatadun au nor dan / ezin dot igarri.
Enb 196.
Eskuinetik erdira, erditik ezkerrera ibiliz, gibeletik entseñariak eta bi ezpatadunek segitzen dutela.
Lf ( in
Casve SGrazi 12
).
Naiago bait-nuke beso bat, ezpataduna ez noski baiña, kendu bazidaten.
Berron Kijote 204.