eztidario
1.
(V-arr ap. A
; Añ).
"Facundo, ugariztuna, ezti-darioa
"
Añ.
"Melifluo"
A.
v. eztijario, eztitsu.
Ze gozotasun ezti-darioak asmauko eztitu arima on batek gogarte zeruzko onekaz.
Añ
LoraS
135.
Eztago Jesus baño gauza gozoagorik, [...], usaintsuagorik, eztidarioagorik.
Añ
MisE
129.
2.
Idilio.
Biotz barrendik esker bero-beroak zemazkion alako neska zintzo ta txukunari [...]. Diruaren atsegiñak ez dira ezer ezti-dario orren aldean.
Anab Usauri 139s.
EZTIDARIOZKO.
Melifluo.
Palagetan zaituan artean berba laban, gozo, eztidariozkoaz.
Añ
MisE
47.