eztigai
1.
eztigei.
Materia para fabricar la miel.
[Erleak] geratuten dira, non ezti-gaia ondoen arkituten daben.
Añ
LoraS
63.
Dirudiala erle [...] langiña / [...] badoa ezti geia ekartera.
AB AmaE 415.
[Erle bat] eztigai ona miazten dago aren barne xamurretik.
EA OlBe 26.
Eztigai asko bait-ditu ibar loretsuak.
Eston Iz 26.
Eztigai billa ara ta ona erliak lora gozoan.
BEnb NereA 40 (v. tbn. 195).
Saratsak [...] ematen dute [...] eztigaia ere (erleentzat).
Ibiñ
Virgil
91.
2.
Lenitivo.
v. eztigarri.
Nire naigabeen ezti-gaia.
Jaukol Biozk 78 (v. tbn. 20 y 56).
Kanta nai, nai alper: mintzoa / peitu, miñak bear-eztigai gozoa.
"Faltábame la voz, el lenitivo que mi deseo pedía"
.
Ldi BB 162.