eztigarri
1.
(BeraLzM).
Lenitivo.
"Dulcificador"
BeraLzM.
v. eztigailu, eztigai
(2).
Bere mingoztasunen eztigarritzat naukala.
Ag AL 16.
Miñen eztigarri.
"Lenitivo"
.
Ldi BB 166.
Belarri okendako / nun ots eztigarri? / Nork alaituko digu / orain baso ixilla?
TP Y
1933, 184.
Berriak naiz zaarrak, ezeren eztigarririk gabe ari gera, ta askotan itz gozo bat naikoa sari genduke.
Ldi IL 87.
--Eta non da ori? [...] --Etxe barnean, amaren eztigarri ta eskuko.
'A nuestra madre le es grato y no enojoso'
.
Zait Sof 35.
Andra Mari du bere miñen eztigarri.
SMitx Aranz 15.
Eguzkiak oparo eskeñi oi-dizun muñ bero eztigarria.
AEmil AndreM 7.
Bere biziaren eztigarria.
Etxde JJ 36 (v. tbn. 235).
Irri bat akituaren eztigarri, etsituaren bihotz altxagarri.
JEtchep 117.
2.
Dulce, golosina.
Txokolate, goxo ta eztigarriak.
Lab EEguna 62.