festakari
1.
bestakari (S ap. Lrq
; Foix ap. Lh.).
(El) que toma parte en la fiesta; convidado.
"Qui fait la fête volontiers"
Lrq.
"Fêtard"
Lh.
v. festaliar.
Egun batez bestakari bazkaitan hari zela.
"Étant de frairie"
.
Gy 71.
Bixkotx saltzaile baten auntzindeian bi haur, amen bestakari, badaude paztizeri beha zoin hartuko duten.
Egunaria 31-3-1958 (ap. DRA
).
Bestakari izan naiz / Arbonan bazkaltzen.
Mattin 50.
2.
"
Phestakari (adv.), en jour de fête. Ezta zilhegi lanean haritzea phestakari
"
H.
En el día de la fiesta, con ocasión de la fiesta.
Bestakari ere egiten ziren xarmanteko pilota partidak.
Etchebarne 101.