findu
1.
(
SP, sin trad.).
Volverse bueno.
Debozino handia, intenzione fina, berthutean erroak eginik dagoena, okhasino handiekin, haize nahasiekin eta tentamenduekin fintzenago eta handitzenago da.
Ax 463 (V 301).
"
Findu, estabilizarse el tiempo bueno. Eguraldie findu do
"
Asp Leiz2.
2.
(V-gip)
Ref.:
Etxba Eib; Elexp Berg.
Refinarse, volverse fino.
"Afinar. Ezkondu danetik oso findu da zan etxekalte a. Pieza orrek, ertzak findu biarrian dittu
"
Etxba Eib.
"Hacerse fino, mejorar la calidad; alisar"
Elexp Berg.
Nere alabarekin ezkontzeko pixka bat fiñdu biar dezu.
Alz Bern 70.
Gustora ibilli zera / itxuraz fiñdua.
Yanzi 96.
En DFrec hay 3 ejs.