igidin
(Bera app.),
igedin.
Consonante.
(Neol. creado por AG en 1897, de igi(tu) 'moverse' y suf. -din).
"
Igediñ (V), consonante"
Eusk 1919-20 (II), 92, en una lista de neols.
Gediñak egiten dira abua geldi egonaz; eta igidiñak abuaren zatiren bat igittubaz.
(1897).
AG 1020.
Abotsen bat kentzen danean, igedin bi aurrez-aur sarri aurkitzen dira.
Eguzk Eusk
1919-1920 (II) 26.