ikaragabe
1.
ikarabage (Añ) .
(Adj.).
Firme, que no tiembla.
"Impávido"
Añ.
Eskutur sendo ta ikara bagiaz ateraten deutsala ederto odola gaisuari.
Mg PAb 45s.
2.
(Adv.).
Con firmeza, sin temblar.
Esan ikara gabe.
Mg CC 236.
Nikanor-ek arretaz ta ikarabage, esku artetsuz egiña [firmea]
.
Erkiag BatB 162.