ikaskide
(V?, G? ap. A; H (+ ikh-)).
Condiscípulo.
"Batzuk ikaskideak esan oi dautse"
Ezale
1897, 230n.
v. ikaslagun.
Nere ikaskide ta adiskide andia.
A EEs
1916, 307.
Txurrukaren ikaskide.
Muj EEs
1921, 191.
Tomak ikaskideei esan zien.
Ol Io 11, 16 (TB ikhaslekide).
Ikaskide zaarra.
Ldi IL 54.
Bikia deritzanak esan zien ikaskideai ['los otros apóstoles']
.
Ir YKBiz 356.
Ikaskide guzien aintzinean.
Etxde JJ 20.
Ez dut urteren buruan baizik jakin Donostiako Institutoan zenbait ikaskide [...] euskaldun zirenik.
MIH 370n.