(
V-oroz ap. A
; SP,
H),
hildutu (
Lar).
Amortiguar(se), apagar(se); mortificar(se) (las pasiones, etc.).
"
Hildua, à demi mort, mortifié"
SP.
"Amortiguar"
Lar.
"Amortiguado, hildutua
"
Ib.
"Mortifier la chair, les passions, les sens"
H.
"
Obra hilduak, hildumatuak, lohakartuak, œuvres mortifiées, endormies, par opposition aux œuvres mortes, hilak
"
Ib.
"Apocarse, desanimarse. Gixajo hori ilduta dago, ese pobrete está apocado"
A.
Cf. ESKU-HIL. v. hildumatu, hilduratu.
Zein baitziren obra biziak, eta gero bekhatu egiteaz hildu eta iraungi bezala zirenak. Ax 541 (V 347;
v. tbn. 541 (V 348)). Haragia hildua, sosegatua, sorthua eta ez ansiatua dagoka. Ib. 386 (V 253). Mundukoek eta hildugabeko pasioneek beheiti egoitzten naute. SP Imit III 48, 4. [Barubak] illdu ta gitxituten ditu aragiaren bizitasun ta gurariak. CrIc 106. Lano gorritua, eguzki hildua. Lasa Poem 101.
azpiadiera-1.1
(Como segundo miembro de compuestos).
Eztira bereala errendatzen, eta ez bihotz hilduak eta etsituak iartzen.
Ax 462 (V 300).