ilunpeka
ilunbeka (-lh- BN-baig ap. A
).
A oscuras.
Ilhunbeka dabilanak norat hari den ez daki.
Dv Io 12, 35 (Lç ilunbean).
Deus ez ikusten eta ilunpeka ikastea bertze askok bi begien laguntzarekin bezenbat.
HU Aurp 188s.
Egiaren eta zuzenaren ondotik ibili zira, egarritua, thematua, erdi-etsitua, ilhunbeka eta haztaka.
Or ( in
Lf ELit 284
).