ilusitu
(Chaho, Arch UFH, Gèze, Hb ap. Lh.)
"Illusionner, faire illusion, causer de l'illusion" Chaho. "Ilusiturik (S), aveuglé, aveuglée" Arch UFH. "Éblouir" Gèze. "1.º illusioner; 2.º amuser (les enfants)" Lh. "(BN), embaucar, seducir" Lander (ap. DRA).
Kristi sinpliak oro / behar zitzagü ilusitu eta ahal bezain fazilki / idolen adoratzera obligatu.
Mustafa 20.
(ap. DRA)
[Gizon intresatiek] nazione guzia / ilusitzen zuten.
Bordel 156.
Orduan galdegin zuen Baleazarri mintzatzea bere edertasunaz haren ilusitzeko irritsean.
Dv Telem 106.
Sorginkeria zerbaitez ilusitua zagokala.
Laph 108.
Bertze lanik ez baitu [Iñaziok] gizon gazten ilusitzea baizik.
Ib. 111.
Ilüsitürik nüzü ni hartzaz haiñ beste / nun haren bihotzari tinki esteka beneinte.
Xikito 12.
Lelo horrekin ez du behar haurrak gehiegi ilusitu ttipitik.
Herr 25-9-1969, 4.
Gaizo neska! Nola ilusitua ahatik! Ez diot ba den gutieneko esperantzarik eman.
Larz Iru 96.