indargarri
(G-azp, AN; Lar, Añ)
Ref.:
A;
A Morf 132
.
(Lo) que da fuerza, vigor.
"Refuerzo"
Lar.
"Fortifiant, confortant. Ianhari indargarria; hitz indargarriak
"
H.
"Tónico, remedio"
A Morf 132.
Zer lizateke erremediorik hartzen ezpanu eta horrelako indargarri bilha ezpaneza?
SP Imit IV 3, 3 (Ch laguntza, Mst, Ip süstengü).
Olgantzia artu biar da atseengarritzat, ta bakotxak bere saill ta lanei jarraituteko indargarri edo pozgarritzat.
JJMg BasEsc (ed. 1845) 152s.
Santuaren bizitza irakurte onek biar du izan animaren janaria, ta gorputzeko sentiduen griña txarrak ezitzeko indargarria.
Bv AsL 17.
Izan zaite etxearen zaintzalle, argalen indargarri, emaztearen lagun zintzo.
Ag G 48.
Gure arima erorkor onen janari indargarri izan dakigun.
A Ardi 120.
Uginen (olatuen) burrundara indargarriak durundi egiten zigun belarrietan.
A Itzald
II 79.
Zugazti onetan sartuta, bere kerizpe indargarrian murgildu.
Txill Let 22.
Izadiak berak ipiñi ditu, bada, indargarri edo laguntza sendoak.
Vill Jaink 165.
Uste horren indargarri agertzen zaizkigu hemen, ahulgarri baino areago.
MEIG VI 190s.