indarkeria
1.
Fuerza (en sdo.
peyorativo), violencia.
Beste batzuetan inguruko erriak indarkeriz erri ori azpiratzea yasoten da.
GMant Y
1933, 188.
Hek bezain ahalmen-gabea baitzen jende zuzenen indarkeriaren aurrean.
Mde HaurB 86.
Izkilluak artu bearrean ziran ollarkeriz eta indarkeriz agintea ostu zun gizontxoa bere errege alkian iraun-erazteko.
Etxde JJ 180.
Eztezakezu eleketan indarkeririk erabili.
Zait Plat 133.
Indarkeria, bake txarra / dakust urian parra parra.
Akes Ps 54, 92 (ap. DRA; la ref. es incorrecta).
Gure pazientziarekin geiago egingo degu, gure indarkeriarekin baiño.
BAyerbe 158.
Erresistentzia bipila izana baitzen etsaiaren indarkeriaren aintzinean.
Larre ArtzainE 142.
Batasunerako, nik ez nuen bortxarik ez indarkeriarik nahi hasi berri hartan.
MIH 395.
Hauek ez dute fitsik ere galdu nahi indarkeriaren indarkeriaz sakeleratu dutenetik.
MEIG IX 24.
v. tbn. Ataño TxanKan 262. FEtxeb 55. En DFrec hay 70 ejs., meridionales.
2.
Salvajada.
Ezeban inddarkeririk edo basatikeririk egin gura ixan.
Otx 107.
INDARKERIAZKO.
Violento.
Nun billatu bere jokatze makurraren xurigarria? Gurasoak berarekin egin dollorkerian? Aien indarkerizko aginduan?
Etxde JJ 72.
Eta geuk be, onako ekintza indarkerizko bat eginda, ez ete genduke kezkarik izango, ain demokrata eta askatasun zale garian ezkero?
Gerrika 274.