(
SP,
Urt Gram 46,
VocBN
),
ingrato,
engrat.
Ingrato.
Ezen hura benigno da ingratetara eta gaixtoetara.
Lç Lc 6, 35 (He ingratentzat; Dv, TB, Ol eskergabe, Leon sorhaio).
Ezagutzagabetasun handia da eta ingrat izaitea [...] promesak hautsirik, berriz leheneko maiña gaixtoetara bihurtzea.
Ax 470 (V 304).
Ez duzu ikusten ingrat bat, eskergabe bat baizen.
Mih 59.
Eman dizü legia / mündü ororen jeneral, / eta gü ingrat, / ezpeikirade leial.
Xarlem 167.
Bethe nütinin seiak ama ene engrat / hari plaser egiten, ni ari ahalaz.
'Ingrate envers moi'
.
Etch 174.
Baldiñ munduan / ingrat laitezkenak oro / balituk kondenatzeko, / nori laitek barkhatzeko?
Gy 259.
Pekadore ingrato / nola zan izandu, / akordatu omen zan / Jainkuaz berandu.
Ud 112.
v. tbn. Harb 213. Tt Onsa 111. Gç 88. Elsb Fram 165. Ingrato: Noe 40.
Grande, inmenso.
Cf. eskerga.
Ez errendatu Iainkoari eskerrik bere fabore ingratez.
Hm 193.