interrogatu
intorrogatu (Ht VocGr 305),
interroatu.
Interrogar.
Krist bere authoritateaz sakrifikadorek interrogatzen.
Lç Lc 20 (tít.).
Iesus Krist gure Iaunaren zena saindura rezebitu behar direnén interrogatzeko manerá.
Lç
ABC
B, 7r.
Iujeak zintuen asko / gauzaz interrogatu.
EZ Noel 168.
Interrogatu dut, erraten dudala, noren alaba aiz?
Urt Gen 24, 47.
Orai ezagutzen dugu badakizkitzula gauza guziak eta ez duzula mengoa nihork interroga zaitzan.
He Io 16, 30.
Izan ziren preso altxatuak eta interrogatuak.
Lg II 94.
Interroga zazu zure bihotza.
Brtc 167.
Sakrifikatzaile buruzagiak interroatu zituen.
TB Act 5, 27 (Lç interroga zitzan; He galdegin zaroen, Ol itandu zien
).
Bere doktrinaz eta diszipüliez interrogatü ziala.
UskLiB 55.
Pierris behar duzu juan / Katixan txerkara / ene aitzinala ekar / bertan interrogatzera.
PierKat 57.
[Jandarma xefa] luma harturik hasten da ene interrogatzen.
Etchebarne 53.