ipurdikara
1.
(V-och ap. A
; -ph- T-L),
eperdikara (V-arr-oroz ap. A; Lar H, Izt C 198, Arzdi Aves 162),
iperdikara (V-ger-ple-m ap. A
).
Aguzanieves.
"Pajarita, aguzanieves"
, "sincerín" A.
"Eskualde guzietan ez du hargatik izen bera [aphezxoriak]. Buztanikara, eperdikara, ipurdantzari edo zirrita deitzen da tokika"
Dass-Eliss GH
1924, 226.
"
Eperdikara: ixen ori emoten dautsogu, eperdija edo buztana beti ikaraz daukolako"
Altuna Euzk 1930, 447.
"Bergeronnette"
, "hochequeue" T-L.
v. buztanikara.
Iperdikara, mingor ta txepetxak.
Erkiag BatB 38.
2.
Inquieto, que no puede estar quieto.
"Andariego"
A.
Bera urduri edo ipurdikarea, / gauza danetan palta ebana epea.
AB AmaE 248s.
IPURDIKARA HORI.
"Eperdikara hori (V-m), aguzanieves que se distingue del anterior en que su pecho es amarillento" A.