iraintzaile
iraintzale.
(El) que ofende, injuria.
v. irainatzaile.
Jesus ill da, Jaungoiko irainduak gizon iraintzailearekiñ pakeak egiñ ditzan.
Ezale 1897, 123a.
Euskal oituren iraintzalle gaiztoa, nola izan Zabaletako seme on?
Ag G 329.
Gure iraintzaleen buruzki.
Or EEs
1927, 150.