isun
1.
(
AN-araq, L, BN; O VocPo,
SP,
Dv,
H),
ixun (
G-nav),
izun,
uxin (
G-nav, B; A Apend)
Ref.:
A (isun, uxin);
Satr CEEN
1969, 87;
Izeta BHizt2 (uxin)
.
Multa.
"
Uxin aundie man zakuten
"
Izeta BHizt2.
Berark dezan bak' isuna / eta har ahalkeizuna.
O Po 43.
Izan da [...] kondenatürik hirur mila liberatako isüniala.
ArmUs 1893, 11.
Irureun rubloko isuna edo multa.
Ldi IL 166.
Agindu au zeatz betetzen ez duanari, milla laurleko isuna ezarriko zaio.
EAEg 1-5-1937, 1596 (cf. ib. 24-4-1937, 1557 izun
).
Yabeari ixuna leporatzen bazaio.
Ol Ex 21, 30 (Ker, Bibl ordain).
Presondegi, isun, gizeraite.
Mde Pr 234.
Ogei ta amar minaetako isunari (multa) erantzuteko.
Zait Plat 10.
Isun edo multea ipiñi euskun jo ez genduanoi gobernadoreak.
Etxabu Kontu 55.
"Hacer prendamiento u isun que le llaman"
(Galar, 1662).
LexHNav
I 87 (cf. içuñac con el mismo sdo. en un texto de Biurrun de 1613).
2.
Veda, prohibición (en un terreno). "Solía poner [...] a manera de mugas que se dicen isuña, para que ningún ganado entrase más adentro" (Ibero, 1567) LexHNav II 111. "Hiciesen isun, que es el propio nombre con que llaman aquella prohibición [...]. El haber visto vedado el dicho término de la Capana [...] como ellos llaman de bascuence poner isun" (Ezcabarte, 1631). ReinEusk 136s.
3.
ixun.
"Mise à prix en une enchère" H.
Pagatu herriari herritik hartu haritzen isunarentzat. 15 L. 10s.
(1745).
SenperEus
30.
4.
"Honte, infamie"
Lh.
ISUNPEAN
(Precedido de gen.). Bajo multa (de).
Bosteun dukaten isunpean eroriko dira.
Eguzk RIEV
1927, 424.
Ezpedi [...] morroiz inguratua kaleratu, berrogei ta amar mila marairen isunpean.
A EY I 243.