itsasbazterreratu
(Urt).
Acercar(se) a la costa, a la orilla.
"Naves appellere ad littus, untziak [...] itsasbazterreratu
"
Urt II 214s.
Itsasora saltatu ta igerian itsas bazterrera zen.
Mb IArg II 269.
Itsas bazter-era bage aitzen bada ontzian daramaten ur geza, egarriz iltzen [dira]
.
Ib. 278.
Itsas-bazterrera zanean Jesus bere ikasleakin ontzian sartuta [...].
Lard 388.