itxitu
I .
(Vb.).
1.
Cercar.
Ondartzak itxitu, aldapak berdindu [...] eta beste onelako lanbide ikusgarri eder asko egiñaz.
Izt C 180.
2.
Cerrar.
Aren albo kokatzeko bi begiak itxitu.
Or QA 538.
II .
(Part. en función de adj.).
Cerrado, cercado.
[Zumalakarregi] asi zan ordeka zelaietako erri andi itxituak atakatzen gogorkiro.
Izt C 417.
Gurs-eko atari itxitu edo Mirandategi artatik atera berri nintxinan.
Or QA 101 (se refiere a un campo de concentración).
III .
(Sust.).
(AN-larr ap. Asp Leiz
).
Cercado; cerco.
"1) campo cercado, cerrado. 2) cerco, cerrado del campo"
Asp Leiz.
v. itxitura.
Berreun gizon peleatzeko / itxitu orren erdian.
Izt Po 145.
Arlanza ederrez egindako itxitu andi bat.
Izt C 95.
Itxitu berri onekin [egin zuten paretarekin] jan-gauzak barrunera [Jerusalenera] sartzea eragotzi zuten.
Lard 542.
ITXITUAN
(Estar, etc.) encerrado. v. ITXIAN.
Bi oiek bai doatsu dirala! Ez baitira konturatzen itxituan daudenik.
Or QA 102.