itxuragaiztu
(Dv).
Desfigurar(se); empalidecer, demacrarse.
v. itxuratxartu.
Pilatosek alá / Jesus beiraturík, / erdi ila bekála / itxura gaizturík.
LE Kop 94.
Arima hau irazia izanen baita gorphutz hunetarik, eta hau hil-hotza, itxuragaiztua, bizi direnen izigarri.
Dv LEd 154 (Cb Eg II 83 desfiguratu).
Eta etzen ene baithan indarrik gelditu, eta ene begithartea ere itxuragaiztu ene baithan, eta alditxartu nintzen.
Dv Dan 10, 8 (Ker zurbildu).