itzalgabe
1.
(Dv),
itzalbage (Lar).
"Ascios, los que no hacen sombra, como en la tórrida zona"
Lar.
v. ITZAL GABEKO
2.
(
S ap. Lrq
; Dv,
A).
Intachable, perfecto.
Itzalgabea izan nahi baduzu.
Dv Mt 19, 21 (Lç, He perfe(k)t, Ip osoki hun, Ur (G), IBe guz(t)iz ona).
Nahiz gizon barne onekoa den, ez da itzal-gabea.
HU Aurp 93.
Ama bat baduk hobea, / delakotz itzalgabea.
Ox 43.
Nahi bezain onak eta itzal-gabeak izanikan ere [lur huntako zerak]
.
Leon Imit I 3, 3 (Mst konplitienek).
Iainko aundiaren ispilu itzalgabea. "Sine macula" (Sap 7, 26). Or QA 168 (Dv nothagabea, Ol, Ker garbi).
3.
Irrespetuoso, irreverente.
Eliz-gizonentzako itzal-gabea ere bada.
Lek SClar 138.