itzalgaizka
1.
(
SP→Dv,
H,
A).
A escondidas, en secreto; disimuladamente.
Bera bakharrik itzalgaizka, airatua, basatua eta idurikortua ibiltzen den.
Ax 357 (V 237).
Ihesi itzalgaizka abiatzen dela.
Ib. 432 (V 281).
Isillean eta itzalgaizka sartu izan ziran.
Ol Gal 2, 4 (He ixilka, Dv amarruz, Ur ixiltxorikan, Ker ixillean, IBk isilka-misilka, Bibl gordezka).
Suge otza belarrean itzalgaizka baitago.
Ibiñ
Virgil
40.
v. tbn. Or SCruz 19. Zait Sof 41.
(Tras gen.).
Gure itzalgaizka barnera ez dedin.
Zait Sof 49.
2.
"Sombra"
Lar Sup.
Tal vez se trate de una mala interpretación de los ejs. de Axular.
3.
"2. action de chercher à n'être pas aperçu, découvert; 3. subterfuge, dissimulation. Etzauzkit lakhet itzalgaizka horiek
"
H.