izenorde
1.
Pronombre.
"
Izen-ordea izena eskutata dagonean bere egikizunak beteteko oituten daizan itzai esaten dautsegu"
A Gram 89.
Gaur izenorde onegaz darabilguzan adizpiakerak.
Eguzk RIEV
1930, 470.
Izenorde edo prononbre adizkidun baten infixatzea.
Mde Pr 219.
Istilu larriak ditugula oraindik izenorde edo izen ordainekin.
MIH 112.
2.
(
H sg. Lh, pero no lo encontramos en aquél),
ixenorde (
Bera app.).
Seudónimo.
Euren ixenakin ala eurek autetsittako ixenordiakin.
(1897).
AG 1066.
Olerkariak bere buruari yarritako izenordea.
Aitzol (
in
Ldi UO 7
).
Kardec izenordeko Rivail jaun frantsesak.
Mde Pr 315.
Nonzebarri izenordez izenpetu eban.
Etxabu Kontu 146.
Antiguatar bat izendordez firmatu zuana.
AZink 25.
Horra nundik hartua zuen bere izenordea, Oxobi.
Larre ArtzainE 165.
Artikuluen behe-aldean izengoitia edo izenordea ipintzeko ohidura arras hedaturik zegoen.
MIH 216.
v. tbn. Eguzk LEItz 21. Ldi IL 152.
Apodo.
v. izengoiti.
Kaspar Lekuona. Izen ordea "Txorlero".
Lab EEguna 85.
Pedro izenordeko arako Simonen billa.
Ker Act 10, 5 (He izengoiti).
v. tbn. Osk Kurl 43.