izurridun
1.
(Dv→A).
Apestado, enfermo de peste.
"Qui a la peste, pestiféré, pestilentiel"
Dv.
Izurridunak / asko eukaen llanturik.
Lazarraga A28, 1202v.
Denetarik urrun, bakarrik, izurridun baten pare.
Etcheb MGaric 165.
2.
izurdun.
Venenoso.
Sierpe izurdunak sartu zuten gaitz eta ill-gai pozoitua.
Mb IArg I 339 (v. tbn. 230).
Suge izurdunak.
Mb IArg II 277.