jabedun
1.
(
V-gip ap. Etxba Eib
),
jaubedun (
Vc ap. A).
Que tiene dueño.
"Cosa sujeta a dominio"
A.
"De propiedad particular. Alperrik baso urriñian egon, intxaur onek jabedunak dira
"
Etxba Eib.
Aiek ez ziran alkarrekiko jabe ta jabedunak!
Anab Poli 22.
(Ref. al autor de una obra, etc.).
Jabeduna da.
A Ardi IV.
Jaubeduna.
Laux AB 10.
Bertsoak, jabedunak eta jabegabeak, diren direnean daude, ezertxo ere aldatu gabe.
MEIG II 144.
2.
Propietario.
Ikastolea jabetasunian ala ostantzian, jabeduna agertu arte, dauken-edo esanik.
"Si se hallan regentadas por maestros propietarios o interinos"
.
ForuAB
113.