kaltar
1.
"Damnificado"
Lar.
v. kaltiar.
2.
(G-to ap. A
).
"Perjuicio"
A.
KALTARREAN.
KALTARREAN.
a)
A interés. "Dar o tomar dinero a daño, kaltarrean artu edo eman dirua" Lar. v. KALTEAN (b).
b)
"Nere kaltarrean ari naiz (G-to), trabajo en perjuicio propio" A.