kaltegabe
I .
(Adj.).
1.
kaltebage (Lar, Añ).
"Indemne"
Lar, Añ.
2.
Inofensivo.
Edozeñek daki gezur txiki edo kaltegabe bat, ezaueraz esana ere, dala bekatu beniala.
Mg CC 105.
Aserra-errazak izaitea, gezur txiki edo kalte gabeak esatea ugari.
Ib. 232.
II .
(Sust.).
kaltebage
(Lar, Añ). "Indemnidad" Lar y Añ.
KALTEGABEKO.
a)
Indemne.
Ekartzu beso kaltebagako ori. Mg PAb 76 (Azkue, que cita este ej., traduce "inocente, inofensivo").
b)
"Inoffensif, [...] kaltegabeko, prestu" T-L.
(Tras gen.). Inofensivo (para).
Iñoren kalte gabeko gezur arin bat behar dan baño geixeago jate bat ta beste onelakoak. Ub 152.