kantin
(V-arr-oroz ap. A),
kantxin
(V-arrig, AN-larr ap. A).
Cántaro. "Marmita" y "cántaro" A. v. kantxil.
Kantiña zer dan jakiteko goiz baten saloskundera joatea baño ez dago. Onaind EEs 1930, 202. Kantxiñok urez bete itzazute. Or Io 2, 7 (He khuba, LE tinaja, TB, Dv, Leon untzi, BiblE ontzi). Illuntzean, eguzkia etzaterakoan biltzen dana [esnea], berriz, kantxiñetan eramaten da (artzaiak eraman oi du urira). Ibiñ Virgil 102. Kantiñ bete ur artu pozuntzitik eta... frast! burutik bera bota eutson, gixajoari. Alzola Atalak 57. Baserritarrak ekarrezan esne kantiñak lurrera ustuten. Etxabu Kontu 56. Amabi litroko kantiñe. Gerrika 35s.