kardaba
1.
(G-to-bet, AN)
Ref.:
A;
Asp ANaf
.
"1.º agitación, perturbación; 2. preocupación, quebradero de cabeza"
A.
"Estado semiinconsciente del enfermo. [...] Kardaba baten dago gaixoa
"
Asp ANaf.
Jakin duen ezkero, kardaba zerbait dabilkiela iduritzen zait.
Alz Ram 111.
Barrengo kardaba aren burrundarak kezka berritu ta goritu zion.
Anab Don 242.
Ai! nagusi on batek / artuko banindu; / kardabak arindu / lanik ez agindu.
Bertsol 1932, 244.
Jaurlari aitorpenean Euzko-Jaurlaritzak azaldu zun kardaba gaur ere beregan dualarik.
"Preocupación"
.
EAEg
18-10-1936, 76.
Kardabaz baldin banago / pipari esker / ez du gau-lisker / orrek irauten luzaro.
EA OlBe 71.
Nolako kardaba duzu? Ori esaten zergatik zabiltz?
'¿Qué dolor padeces?'
.
Zait Sof 42 (v. tbn. 84).
Ba ote zekien zer kardabari eltzeko zegoen bizibide ortan?
Zait Plat 90.
Besten mende / dagon arek oi ditun / kardaba gaitzak.
Gazt MusIx 77.
2.
"Ruido, alboroto, v.g. de niños jugando"
Asp ANaf.