karratu
1.
(Part. en función de adj.).
Cuadrado.
"
Bonet karratua, la barrette"
Lh.
Cf. 3 karrakatu.
Zibitatea bera zen karratua <qua->, eta haren luzetasuna zen hanbat nola zabaltasuna.
Lç Apoc 21, 16 (Dv lau izkinetakoa).
Hiria karratu ekidatua zen.
TB Apoc 21, 16.
Bi mahain, bat handia, karratua, handia, eta bertzea biribilla.
(1769).
SenperEus
75.
"Équarrir"
Lh.
2.
"Se carrer, marcher les mains sur les côtés, ou de quelque autre manière qui marque de l'arrongance"
Chaho.
3.
Cuadrado (ref. al área de una superficie).
Hamahirur mila kilometra karratu.
Prop 1906, 56s (v. tbn. 110).
Metra karratu bat lekuren zelaitzeko, obliatua nintzan kamiontra baten lekutzera.
Etchebarne 98.
En DFrec hay 8 ejs.
4.
(Sust.).
"Carré, karratu, lauki
"
T-L.
v. 2 karro.