lakirio
(V-m ap. A
; Añ).
Lazo; trampa.
"Lazo que se arma"
Añ.
v. 1 lakio.
[Azerijak] burdin lakirijo bat iminirik artuten ditu.
Mg PAb 155.
Lakirio edo katigugarria.
Mg CC 252.
Iruzur egiteko lakirioa sarritan yarten ba-dautzu be.
Pi Imit III 6, 4 (Ol xedera).
Or doean orreri bota eiona lakirioa.
A EY II 428.
Lakirioz, biskaz, zepoz edota tiragomaz izango ziran arrapauak.
Erkiag BatB 40.
Egaztiei lakirioak [ezarri]
.
Ibiñ
Virgil
75.