lantzatu
1.
(Chaho, H),
lanzatu (Lar, Añ),
lantzeu (V-arr ap. Totor Arr
),
lanxatu.
Lanzar.
Zeinetan xalupa leihorrat lanxatuko baituzu.
INav 130.
Gaxtoen kontra zer su duen / egun hartan lantzatuko.
Gç 157.
Ene gaiñera lantzatzatzu / zerutik ihortziriak.
Ib. 102.
Herresaka lantzatzen da fletxa ariñaren pare.
Gy 58.
2.
Lanzarse, iniciar una actividad decididamente.
Izigarri lantzatu zen gizon hori otobusekin.
Etchebarne 101.