lauzatu
1.
(Lar Sup→Chaho, A (que cita RS)) .
(Sust.).
Tejado.
Andra urenak etxea lauzatugino daroa betatu.
"La mujer de buen recado, la casa suele hinchir hasta el tejado"
.
RS
210.
Gau ilunez ontza dabil / lauzaturik lauzatu, / bigiretan zaratenon / gezur-egiak batu.
A CPV 51.
2.
(
Dv,
H),
lauztu (
Lar) .
(Vb.).
"Enlosar, arlauztu, losatu
"
Lar.
"Daller, carreler avec des carreaux de pierre"
Dv.
"Daller, paver, enloser, couvrir une habitation, une bergerie en loses"
H.
(Part. en función de adj.).
"(L, B), enlosado"
A.
Azpiak izan behar du lauzatua.
Dv Dial 82 (It, Ur arrizkoa, Ip harriz).
"On dit au fig. ahoa lauzatua du, il a la bouche pavée, il mange et boit sans souffrance ni dégoût les aliments, les boissons les plus insupportables et les plus répugnants"
H.