legar
1.
(
S; Arch VocGr,
Gèze,
Chaho,
Dv (S),
H)
Ref.:
A;
Lrq
.
Tributo.
"Impôt"
Lrq.
Sortzepenaren legarrak dirade dütügün min güziak.
Egiat 239.
Bere legarraren erdia dianak phakatü.
Ib. 160.
Soldadoek eta legarrek / eztaite thaik emaiten.
Arch Fab 119.
Mahainean iarria legar edo diru biltzen.
HeH Mt 9, 9.
Lurreko erregeek noren ganik izaten ohi dute zerga edo legarra?
Dv Mt 17, 24 (Ip legarra, Leon legar eta zerga).
Bere Erregeri bezala tribüt edo legarraren phakatzeko.
CatS 100.
Jendea dabilka / tiraka, purtzika, / legar eta lege berri ukhaldika.
Zby RIEV
1909, 228.
Yasotzen dituzte zerga ta legarrak (petxak).
Ir YKBiz 251.
Phaka itzak legar, geroago eta handiago direnak.
Mde Pr 51.
"Taxe civique" delako legar berria zunbaitek phakatü behar die.
Herr 15-1-1959, 3.
Zergak eta legarrak nahi zituen ttipitu.
Lf ELit 120.
v. tbn. otro ej. en. DRA.
Aportación monetaria.
Platonen ikasguak ikasleen oldezko legarrez eta diru-emaiz iraun zuen.
Zait Plat 21.
2.
"Parece que esta acepción viene de la voz legarrak, con que se designaban las reuniones de los Estados de la Soule, encargados entre otras cosas de imponer contribuciones"
A.
LEGAR-BILTZAILE.
Recaudador de tributos. v. legarkari.
Ethor zitezen hainitz publikano edo legar biltzaile.
HeH Mt 9, 10 (Lç, He, Ur (G) y SalabBN publikano, Ip legarkari, Dv y Ol zergari, Ker zerga-batzaille, IBk e IBe zergalari).
LEGAR-EMAILE.
"Contribuable" T-L.