legetiar
1.
(Dv, A).
Legítimo.
Ezkontza lejitimo edo legetiar batez kanpoan.
He Phil 253 (SP 251 behar legezko).
Elkarrentzat izateko bahikunde legetiar bat.
Ib. 285.
2.
Legitimista.
Ager dezagun, ager Zumalakarregi, / legetiar gerlari emailea argi.
Hb Esk 161.
(L?, BN? ap. A; Hb, Dv).
"Partisan de la loi"
Dv.
3.
Hombre de leyes.
Biamondeiko yauna legetiarra da.
Hb Esk 152.
Horra 1609-an Baionan barna, Lapurdin sartu zen legetiar gizonttoa [De Lancre]
.
Zerb Azk 93.